kom
Srpskohrvatski[uredi]
Izgovor[uredi]
- IPA: /kôm/
- Hifenacija: kom
Imenica[uredi]
kȍm m (ćirilica ко̏м)
Oblici:
Primeri:
- Tȏ je kȍm, ȏn se stȁvlja i onda pèčē se, ali tȗ mȏra bȉti ládna vòda. [2] Subotica Stapar Itebej [1]
- Jȕ, ȁl ti zdrȁvo smr̀di kȍm. Pačir [1]
- Kàzan što mȅće kȏm. [3] Morović [1]
Sinonimi:
Deklinacija[uredi]
deklinacija imenice kom
| jednina | množina | |
|---|---|---|
| nominativ | kom | komovi |
| genitiv | koma | komova |
| dativ | komu | komovima |
| akuzativ | kom | komove |
| vokativ | kome | komovi |
| lokativ | komu | komovima |
| instrumental | komom | komovima |
Reference[uredi]
- „kom” u Hrvatskom jezičnom portalu
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
- ↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Prva knjiga: Uvod i fonetizam. — SDZb, HV, 1994, 419 str, str. 165.
- ↑ Gordana Vuković, Terminologija kuće i pokućstva u Vojvodini. Novi Sad (Filozofski fakultet), 1988, 508 str.