narav
Srpskohrvatski[uredi]
Izgovor[uredi]
- IPA: /nǎːraʋ/
- Hifenacija: na‧rav
Imenica[uredi]
nárav f (ćirilica на́рав)
Značenja:
- skup bitnih moralnih, psihičkih i intelektualnih osobina[1]
- (značenje izvedeno preko sinonima) mentalitet, psihologija, individualnost, senzibilitet, nastrojenost, ret. natura ret., kov, identitet, ego, fam. štih fam., osobine, ja, narav, individualitet, fig. krv fig., ličnost, duh, karakter, unutrašnjost, priroda, nutrina, psiha, duša, ćud [1]
Sinonimi:
- priroda, karakter, ćud, mentalitet, ličnost, duh, psiha, psihologija, kov, nutrina, srž, identitet, nastrojenost, ja, ego, fig. kov fig. [1]
- mentalitet, psihologija, individualnost, senzibilitet, nastrojenost, ret. natura ret., kov, identitet, ego, fam. štih fam., osobine, ja, narav, individualitet, fig. krv fig., ličnost, duh, karakter, unutrašnjost, priroda, nutrina, psiha, duša, ćud [1]
Deklinacija[uredi]
deklinacija imenice narav
| jednina | množina | |
|---|---|---|
| nominativ | narav | naravi |
| genitiv | naravi | naravi |
| dativ | naravi | naravima |
| akuzativ | narav | naravi |
| vokativ | naravi | naravi |
| lokativ | naravi | naravima |
| instrumental | naravlju / naravi | naravima |
Reference[uredi]
- „narav” u Hrvatskom jezičnom portalu
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Pavle Ćosić i saradnici, Rečnik sinonima, Beograd 2008, ISBN 978-86-86673-09-1