učen
Srpskohrvatski[uredi]
Izgovor[uredi]
- IPA: /ût͡ʃen/
- Hifenacija: u‧čen
Pridjev[uredi]
ȕčen (ćirilica у̏чен, određeni vid ȕčenī, komparativ učeniji)
Značenja:
- (značenje izvedeno preko sinonima) ustanovljen, napravljen, utemeljen, formiran, oformljen, stručan, prosvećen, kvalifikovan, potkovan, školovan, učen [1]
Sinonimi:
- ustanovljen, napravljen, utemeljen, formiran, oformljen, stručan, prosvećen, kvalifikovan, potkovan, školovan, učen [1]
Deklinacija[uredi]
oblici pozitiva, neodređeni vid
| jednina | muški rod | ženski rod | srednji rod | |
|---|---|---|---|---|
| nominativ | učen | učena | učeno | |
| genitiv | učena | učene | učena | |
| dativ | učenu | učenoj | učenu | |
| akuzativ | neživo živo |
učen učena |
učenu | učeno |
| vokativ | učen | učena | učeno | |
| lokativ | učenu | učenoj | učenu | |
| instrumental | učenim | učenom | učenim | |
| množina | muški rod | ženski rod | srednji rod | |
| nominativ | učeni | učene | učena | |
| genitiv | učenih | učenih | učenih | |
| dativ | učenim(a) | učenim(a) | učenim(a) | |
| akuzativ | učene | učene | učena | |
| vokativ | učeni | učene | učena | |
| lokativ | učenim(a) | učenim(a) | učenim(a) | |
| instrumental | učenim(a) | učenim(a) | učenim(a) | |
oblici pozitiva, određeni vid
| jednina | muški rod | ženski rod | srednji rod | |
|---|---|---|---|---|
| nominativ | učeni | učena | učeno | |
| genitiv | učenog(a) | učene | učenog(a) | |
| dativ | učenom(u/e) | učenoj | učenom(u/e) | |
| akuzativ | neživo živo |
učeni učenog(a) |
učenu | učeno |
| vokativ | učeni | učena | učeno | |
| lokativ | učenom(e/u) | učenoj | učenom(e/u) | |
| instrumental | učenim | učenom | učenim | |
| množina | muški rod | ženski rod | srednji rod | |
| nominativ | učeni | učene | učena | |
| genitiv | učenih | učenih | učenih | |
| dativ | učenim(a) | učenim(a) | učenim(a) | |
| akuzativ | učene | učene | učena | |
| vokativ | učeni | učene | učena | |
| lokativ | učenim(a) | učenim(a) | učenim(a) | |
| instrumental | učenim(a) | učenim(a) | učenim(a) | |
oblici komparativa
| jednina | muški rod | ženski rod | srednji rod | |
|---|---|---|---|---|
| nominativ | učeniji | učenija | učenije | |
| genitiv | učenijeg(a) | učenije | učenijeg(a) | |
| dativ | učenijem(u) | učenijoj | učenijem(u) | |
| akuzativ | neživo živo |
učeniji učenijeg(a) |
učeniju | učenije |
| vokativ | učeniji | učenija | učenije | |
| lokativ | učenijem(u) | učenijoj | učenijem(u) | |
| instrumental | učenijim | učenijom | učenijim | |
| množina | muški rod | ženski rod | srednji rod | |
| nominativ | učeniji | učenije | učenija | |
| genitiv | učenijih | učenijih | učenijih | |
| dativ | učenijim(a) | učenijim(a) | učenijim(a) | |
| akuzativ | učenije | učenije | učenija | |
| vokativ | učeniji | učenije | učenija | |
| lokativ | učenijim(a) | učenijim(a) | učenijim(a) | |
| instrumental | učenijim(a) | učenijim(a) | učenijim(a) | |
oblici superlativa
| jednina | muški rod | ženski rod | srednji rod | |
|---|---|---|---|---|
| nominativ | najučeniji | najučenija | najučenije | |
| genitiv | najučenijeg(a) | najučenije | najučenijeg(a) | |
| dativ | najučenijem(u) | najučenijoj | najučenijem(u) | |
| akuzativ | neživo živo |
najučeniji najučenijeg(a) |
najučeniju | najučenije |
| vokativ | najučeniji | najučenija | najučenije | |
| lokativ | najučenijem(u) | najučenijoj | najučenijem(u) | |
| instrumental | najučenijim | najučenijom | najučenijim | |
| množina | muški rod | ženski rod | srednji rod | |
| nominativ | najučeniji | najučenije | najučenija | |
| genitiv | najučenijih | najučenijih | najučenijih | |
| dativ | najučenijim(a) | najučenijim(a) | najučenijim(a) | |
| akuzativ | najučenije | najučenije | najučenija | |
| vokativ | najučeniji | najučenije | najučenija | |
| lokativ | najučenijim(a) | najučenijim(a) | najučenijim(a) | |
| instrumental | najučenijim(a) | najučenijim(a) | najučenijim(a) | |
Reference[uredi]
- „učen” u Hrvatskom jezičnom portalu
- ↑ 1,0 1,1 Pavle Ćosić i saradnici, Rečnik sinonima, Beograd 2008, ISBN 978-86-86673-09-1