akreditiv
Srpskohrvatski[uredi]
Izgovor[uredi]
- IPA: /akredǐtiːʋ/
- Hifenacija: a‧kre‧di‧tiv
Imenica[uredi]
akredìtīv m (ćirilica акредѝтӣв)
Značenja:
- (značenje izvedeno preko sinonima) punomoć, mandat, akreditivno pismo, nalog, arh. vjerodajnica arh. [1]
Sinonimi:
Deklinacija[uredi]
deklinacija imenice akreditiv
| jednina | množina | |
|---|---|---|
| nominativ | akreditiv | akreditivi |
| genitiv | akreditiva | akreditiva |
| dativ | akreditivu | akreditivima |
| akuzativ | akreditiv | akreditive |
| vokativ | akreditive | akreditivi |
| lokativ | akreditivu | akreditivima |
| instrumental | akreditivom | akreditivima |
Reference[uredi]
- „akreditiv” u Hrvatskom jezičnom portalu
- ↑ 1,0 1,1 Pavle Ćosić i saradnici, Rečnik sinonima, Beograd 2008, ISBN 978-86-86673-09-1