bezvučan

Srpskohrvatski

Izgovor

• IPA: /bězʋut͡ʃan/
• Hifenacija: bez‧vu‧čan

Pridjev

bèzvučan (ćirilica бѐзвучан, određeni vid bèzvučnī)

1. (značenje izvedeno preko sinonima) nečujan, prigušen, tih, bešuman, bezglasan, nemušt, reg. lal reg., mutav, nečujan, nem, nemušt, lal reg., mutav, nečujan, nem, ćutljiv, bezvučan

Sinonimi:

1. nečujan, prigušen, tih, bešuman, bezglasan, nemušt, reg. lal reg., mutav, nečujan, nem, nemušt, lal reg., mutav, nečujan, nem, ćutljiv, bezvučan

Asocijacije:

1. blag, ćutljiv

Deklinacija

    oblici neodređenog vida

jednina		muški rod	ženski rod	srednji rod
nominativ		bezvučan	bezvučna	bezvučno
genitiv		bezvučna	bezvučne	bezvučna
dativ		bezvučnu	bezvučnoj	bezvučnu
akuzativ	neživo živo	bezvučan bezvučna	bezvučnu	bezvučno
vokativ		bezvučan	bezvučna	bezvučno
lokativ		bezvučnu	bezvučnoj	bezvučnu
instrumental		bezvučnim	bezvučnom	bezvučnim
množina		muški rod	ženski rod	srednji rod
nominativ		bezvučni	bezvučne	bezvučna
genitiv		bezvučnih	bezvučnih	bezvučnih
dativ		bezvučnim(a)	bezvučnim(a)	bezvučnim(a)
akuzativ		bezvučne	bezvučne	bezvučna
vokativ		bezvučni	bezvučne	bezvučna
lokativ		bezvučnim(a)	bezvučnim(a)	bezvučnim(a)
instrumental		bezvučnim(a)	bezvučnim(a)	bezvučnim(a)

    oblici određenog vida

jednina		muški rod	ženski rod	srednji rod
nominativ		bezvučni	bezvučna	bezvučno
genitiv		bezvučnog(a)	bezvučne	bezvučnog(a)
dativ		bezvučnom(u/e)	bezvučnoj	bezvučnom(u/e)
akuzativ	neživo živo	bezvučni bezvučnog(a)	bezvučnu	bezvučno
vokativ		bezvučni	bezvučna	bezvučno
lokativ		bezvučnom(e/u)	bezvučnoj	bezvučnom(e/u)
instrumental		bezvučnim	bezvučnom	bezvučnim
množina		muški rod	ženski rod	srednji rod
nominativ		bezvučni	bezvučne	bezvučna
genitiv		bezvučnih	bezvučnih	bezvučnih
dativ		bezvučnim(a)	bezvučnim(a)	bezvučnim(a)
akuzativ		bezvučne	bezvučne	bezvučna
vokativ		bezvučni	bezvučne	bezvučna
lokativ		bezvučnim(a)	bezvučnim(a)	bezvučnim(a)
instrumental		bezvučnim(a)	bezvučnim(a)	bezvučnim(a)

Reference

• „bezvučan” u Hrvatskom jezičnom portalu