samovezačica
Srpskohrvatski[uredi]
Izgovor[uredi]
- IPA: /samoʋezǎt͡ʃit͡sa/
- Hifenacija: sa‧mo‧ve‧za‧či‧ca
Imenica[uredi]
samovezàčica f (ćirilica самовеза̀чица)
Oblici:
Značenja:
- Kosačica koja pokošeno klasje odmah vezuje u snopove. Crvena Crkva[1]
Primeri:
- Pȍsle su bíle i samovezàčice. Bačinci [1]
- Ȉmāmo pȇt trȁktora i sȅdam vr̀šalīca, trínajs kosàčīca samovezàčica i čètir što kȍsu trávu, sȇno. [2] [3] Mokrin Nadalj Čurug Gospođinci Žabalj Mošorin Kać Kovilj Titel [1]
Deklinacija[uredi]
deklinacija imenice samovezačica
| jednina | množina | |
|---|---|---|
| nominativ | samovezačica | samovezačice |
| genitiv | samovezačice | samovezačica |
| dativ | samovezačici | samovezačicama |
| akuzativ | samovezačicu | samovezačice |
| vokativ | samovezačice / samovezačico | samovezačice |
| lokativ | samovezačici | samovezačicama |
| instrumental | samovezačicom | samovezačicama |
Reference[uredi]
- „samovezačica” u Hrvatskom jezičnom portalu
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
- ↑ Nevenka Sekulić, Zbirka dijalekatskih tekstova iz Vojvodine. — SDZb, HHVII, 1981, 107—306, str. 118.
- ↑ Gordana Dragin, Iz ratarske i povrtarske terminologije Šajkaške. — SDZb, HHHVII, 1991, 623—708.