Prijeđi na sadržaj

òrāč

Izvor: Wiktionary

òrāč

òrāč (srpskohrvatski, ćir., о̀ра̄ч)

[uredi]

Oblici:

  1. orȃč Vršac [1]


Značenja:

  1. Osoba koja ore. [1]


Primeri:

  1. Òrāč ìde zà njōm i ȍre. [2] [3] [4] Tomaševac Nadalj Čurug Zmajevo Gospođinci Žabalj Mošorin Kać Kovilj Titel Srpski Krstur Srpska Crnja [1]


Reference

[uredi]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  2. ↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Prva knjiga: Uvod i fonetizam. — SDZb, HV, 1994, 419 str, str. 123, 168.
  3. ↑ Ivan Popović, Govor Gospođinaca u svetlosti bačkih govora kao celine. Beograd (SANU, Posebna izdanja, knjiga SLHHV, Odeljenje literature i jezika, knjiga 21), 1968, 248 str, str. 100.
  4. ↑ Gordana Dragin, Iz ratarske i povrtarske terminologije Šajkaške. — SDZb, HHHVII, 1991, 623—708.

Napomene

[uredi]
Izvor: https://sh.wiktionary.org/w/index.php?title=òrāč&oldid=1425651