Prijeđi na sadržaj

ćurak

Izvor: Wiktionary

Srpskohrvatski

[uredi]

Izgovor

[uredi]
  • IPA: /t͡ɕǔrak/
  • Hifenacija: ću‧rak

Imenica

[uredi]

ćùrak m (ćirilica ћу̀рак)


Kategorije:

ćurč.


Značenja:

  1. Vrsta kratkog kaputa od krzna. Čerević[1]
  2. Vrsta ženskog kratkog kaputa od štofa, somota i sl. sa krznom sa unutrašnje strane. [1]
  3. Vrsta ženske kratke bunde. [1]


Primeri:

  1. Starije žene su nosile ćurak, obično od crnog somota i postavljen jagnjećom kožom. [2] [1]
  2. Kao gornji svečani haljetak prvih decenija HH veka služi ćurak. Ćurak je opšti svečani zimski haljetak u Vojvodini, sa izvesnim razlikama u kroju i načinu ukrašavanja kod različitih etničkih zajednica (kroj gornjeg haljetka prilagođava se liniji figure koju formira osnovna nošnja odnosne grupe (BnB — Be; M; Do Om BNS Bd Op Sf). [3] [1]
  3. Imućniji su nosili preko gornje odeće „ćurak” dugih rukava koji je dopirao do ispod struka. Pravljen je od pliša, iznutra je postavljen, a spolja je opšivena kožica „cica”. Ćurak je zakopčavan na sredini dugmadima a nosio se do Prvog svetskog rata. [4] Ostojićevo [1]
  4. Ćȕrak je bio zȋmski kàpūt i bio je trȋ frtálja, za svèčano. Novi Sad [1]
  5. Tȏ je žȅnski ogr̀tāč. Mȕški je bȗnda, a žȅnski je ćȕrāk. [5] Kovilj [1]


Sinonimi:

  1. ćurče [1]


Izrazi:

  1. Okrenuti ˜ naopako ("promeniti mišljenje, stavove, ponašanje"). [1]



Deklinacija

[uredi]

Reference

[uredi]
  • ćurak” u Hrvatskom jezičnom portalu
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  2. Rajko R. Nikolić, Šajkaška narodna nošnja. Srpske narodne nošnje u Vojvodini. Novi Sad (Matica srpska), 1953, 57—75, str. 74.
  3. Mirjana Maluckov, Nošnja Pančeva i okoline, Novi Sad (Matica srpska), 1995, 101 str, str. 12.
  4. Milivoje Milosavljević, Etnološka građa o Srbima u Ostojićevu. — Rad, 26, 1980, 141—165, str. 152.
  5. Svetlana Malin-Đuragić, Ćurčijski zanat u Kovilju (rukopis).