dovijati
Srpskohrvatski[uredi]
Izgovor[uredi]
- IPA: /doʋǐːjati/
- Hifenacija: do‧vi‧ja‧ti
Glagol[uredi]
dovíjati (ćirilica дови́јати) nesvrš.
Glagol[uredi]
Konjugacija[uredi]
Konjugacija glagola dovijati
| Infinitiv: dovijati | Glagolski prilog sadašnji: dovíjajūći | Glagolski prilog prošli: - | Glagolska imenica: dovíjānje | ||||
| Broj | Jednina | Množina | |||||
| Osoba | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
| Glagolski oblici | ja |
ti |
on / ona / ono |
mi |
vi |
oni / one / ona | |
| Prezent |
dovijam | dovijaš | dovija | dovijamo | dovijate | dovijaju | |
| Budućnost |
Futur I. |
dovijat ću1 dovijaću |
dovijat ćeš1 dovijaćeš |
dovijat će1 dovijaće |
dovijat ćemo1 dovijaćemo |
dovijat ćete1 dovijaćete |
dovijat će1 dovijaće |
| Futur II. |
budem dovijao2 | budeš dovijao2 | bude dovijao2 | budemo dovijali2 | budete dovijali2 | budu dovijali2 | |
| Prošlost |
Perfekt |
dovijao2 sam | dovijao2 si | dovijao2 je | dovijali2 smo | dovijali2 ste | dovijali2 su |
| Pluskvamperfekt |
bio sam dovijao2 | bio si dovijao2 | bio je dovijao2 | bili smo dovijali2 | bili ste dovijali2 | bili su dovijali2 | |
| Imperfekt |
dovijah | dovijaše | dovijaše | dovijasmo | dovijaste | dovijahu | |
| Kondicional I. |
dovijao2 bih | dovijao2 bi | dovijao2 bi | dovijali2 bismo | dovijali2 biste | dovijali2 bi | |
| Kondicional II. |
bio bih dovijao2 | bio bi dovijao2 | bio bi dovijao2 | bili bismo dovijali2 | bili biste dovijali2 | bili bi dovijali2 | |
| Imperativ |
- | dovijaj | - | dovijajmo | dovijajte | - | |
| Glagolski pridjev radni |
dovijao m. / dovijala f. / dovijalo n | dovijali m. / dovijale f. / dovijala n | |||||
| 1 Standardni hrvatski zapis; ostali veži klitiku na infinitivnu osnovu. 2 Za muški rod; u slučaju vršitelja radnje ženskog ili srednjeg roda koristi se ženski odnosno srednji rod glagolskog pridjeva radnog i pomoćnog glagola. | |||||||
Reference[uredi]
- „dovijati” u Hrvatskom jezičnom portalu