grubjeti
Srpskohrvatski
[uredi]Izgovor
[uredi]- IPA: /ɡrǔːbjeti/
- Hifenacija: gru‧bje‧ti
Glagol
[uredi]grúbjeti (ćirilica гру́бјети) nesvrš.
- Ovoj r(ij)eči nedostaje definicija. Pomozite i dodajte definiciju, te potom uklonite šablon
{{nedostaje-definicija}}.
Konjugacija
[uredi] Konjugacija glagola grubjeti
| Infinitiv: grubjeti | Glagolski prilog sadašnji: -bēći | Glagolski prilog prošli: - | Glagolska imenica: -bljēnje | ||||
| Broj | Jednina | Množina | |||||
| Osoba | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
| Glagolski oblici | ja |
ti |
on / ona / ono |
mi |
vi |
oni / one / ona | |
| Prezent |
grubim | grubiš | grubi | grubimo | grubite | grube | |
| Budućnost |
Futur I. |
grubjet ću1 grubjeću |
grubjet ćeš1 grubjećeš |
grubjet će1 grubjeće |
grubjet ćemo1 grubjećemo |
grubjet ćete1 grubjećete |
grubjet će1 grubjeće |
| Futur II. |
budem grubio2 | budeš grubio2 | bude grubio2 | budemo grubjeli2 | budete grubjeli2 | budu grubjeli2 | |
| Prošlost |
Perfekt |
grubio2 sam | grubio2 si | grubio2 je | grubjeli2 smo | grubjeli2 ste | grubjeli2 su |
| Pluskvamperfekt |
bio sam grubio2 | bio si grubio2 | bio je grubio2 | bili smo grubjeli2 | bili ste grubjeli2 | bili su grubjeli2 | |
| Imperfekt |
grubljah | grubljaše | grubljaše | grubljasmo | grubljaste | grubljahu | |
| Kondicional I. |
grubio2 bih | grubio2 bi | grubio2 bi | grubjeli2 bismo | grubjeli2 biste | grubjeli2 bi | |
| Kondicional II. |
bio bih grubio2 | bio bi grubio2 | bio bi grubio2 | bili bismo grubjeli2 | bili biste grubjeli2 | bili bi grubjeli2 | |
| Imperativ |
- | grubi | - | grubimo | grubite | - | |
| Glagolski pridjev radni |
grubio m. / grubjela f. / grubjelo n | grubjeli m. / grubjele f. / grubjela n | |||||
| 1 Standardni hrvatski zapis; ostali veži klitiku na infinitivnu osnovu. 2 Za muški rod; u slučaju vršitelja radnje ženskog ili srednjeg roda koristi se ženski odnosno srednji rod glagolskog pridjeva radnog i pomoćnog glagola. | |||||||
Reference
[uredi]- „grubjeti” u Hrvatskom jezičnom portalu