izopćiti

Srpskohrvatski

Izgovor

• IPA: /izǒpt͡ɕiti/
• Hifenacija: i‧zop‧ći‧ti

Glagol

izòpćiti (ćirilica изо̀пћити) svrš.

1. Ovoj r(ij)eči nedostaje definicija. Pomozite i dodajte definiciju, te potom uklonite šablon {{nedostaje-definicija}}.

Konjugacija

Konjugacija glagola izopćiti

Infinitiv: izopćiti		Glagolski prilog sadašnji: -		Glagolski prilog prošli: izòpćīvši		Glagolska imenica: -
Broj		Jednina			Množina
Osoba		1.	2.	3.	1.	2.	3.
Glagolski oblici		ja	ti	on / ona / ono	mi	vi	oni / one / ona
Prezent		izopćim	izopćiš	izopći	izopćimo	izopćite	izopće
Budućnost	Futur I.	izopćit ću1 izopćiću	izopćit ćeš1 izopćićeš	izopćit će1 izopćiće	izopćit ćemo1 izopćićemo	izopćit ćete1 izopćićete	izopćit će1 izopćiće
	Futur II.	budem izopćio2	budeš izopćio2	bude izopćio2	budemo izopćili2	budete izopćili2	budu izopćili2
Prošlost	Perfekt	izopćio2 sam	izopćio2 si	izopćio2 je	izopćili2 smo	izopćili2 ste	izopćili2 su
	Pluskvamperfekt	bio sam izopćio2	bio si izopćio2	bio je izopćio2	bili smo izopćili2	bili ste izopćili2	bili su izopćili2
	Aorist	izopćih	izopći	izopći	izopćismo	izopćiste	izopćiše
Kondicional I.		izopćio2 bih	izopćio2 bi	izopćio2 bi	izopćili2 bismo	izopćili2 biste	izopćili2 bi
Kondicional II.		bio bih izopćio2	bio bi izopćio2	bio bi izopćio2	bili bismo izopćili2	bili biste izopćili2	bili bi izopćili2
Imperativ		-	izopći	-	izopćimo	izopćite	-
Glagolski pridjev radni		izopćio m. / izopćila f. / izopćilo n			izopćili m. / izopćile f. / izopćila n
Glagolski pridjev trpni		izopćen m. / izopćena f. / izopćeno n			izopćeni m. / izopćene f. / izopćena n
1   Standardni hrvatski zapis; ostali veži klitiku na infinitivnu osnovu. 2   Za muški rod; u slučaju vršitelja radnje ženskog ili srednjeg roda koristi se ženski odnosno srednji rod glagolskog pridjeva radnog i pomoćnog glagola.

Reference

• „izopćiti” u Hrvatskom jezičnom portalu