kovnica
Srpskohrvatski
[uredi]Izgovor
[uredi]- IPA: /kǒːʋnit͡sa/
- Hifenacija: kov‧ni‧ca
Imenica
[uredi]kóvnica f (ćirilica ко́вница)
Primeri:
- U kovnici se nalazila sazidana „kovačka vatra”. Bački Brestovac [1]
- Tȗ mu bílo kóvni ca di [j]e Mȍldo va nov dùćān. [2] [3] Itebej [1]
Sinonimi:
Deklinacija
[uredi] deklinacija imenice kovnica
| jednina | množina | |
|---|---|---|
| nominativ | kovnica | kovnice |
| genitiv | kovnice | kovnica |
| dativ | kovnici | kovnicama |
| akuzativ | kovnicu | kovnice |
| vokativ | kovnice / kovnico | kovnice |
| lokativ | kovnici | kovnicama |
| instrumental | kovnicom | kovnicama |
Reference
[uredi]- „kovnica” u Hrvatskom jezičnom portalu
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
- ↑ Stari zanati u Vojvodini. 1992, 340 str, str. 79.
- ↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Druga knjiga: Morfologija, sintaksa, zaključci, tekstovi. — SDZb, HVIII, 1997, 586 str, str. 503.