litija
Srpskohrvatski[uredi]
Izgovor[uredi]
- IPA: /lǐtija/
- Hifenacija: li‧ti‧ja
Imenica[uredi]
lìtija f (ćirilica лѝтија)
Kategorije:
pren.
Oblici:
Značenja:
- Vrsta crkvene molitve o velikim praznicima ili za vreme suše, u kojoj povorka vernika na če lu sa sve šte ni kom ide po se lu i ata ru no se ći bar jak. [1]
- Crkveni barjak sa slikom sveca, koji se nosi u opisanoj povorci. [2] [3] Laćarak Ostojićevo Jasenovo[1]
- Mnoštvo ljudi, dece. [1]
Primeri:
- Kad go di na oma ne, ne ko ne ski ne ži ta ni kol ko je po se jo. To ta ko bu de i kad grad po tu če kla sje u pu nom zre nju, e tu ne ma da se ski ne ni kol ko si posejo, pa se sva lica na nebesa smrknu, ko da je tu Bog kriv i gospon popa što nije propisno održo litiju, pa zbog toga došla ova ledena kazna. [3] [4] Sakule Tovariševo Silbaš Obrovac Bačka Palanka Ostojićevo Jasenovo [1]
- A ìšla je i crkvèna lìtija. Kula Jamena Berkasovo Đurđevo Novi Kneževac Novo Miloševo Deska Ivanda [1]
- Litȉje za žȉto. Vršac [1]
- Preko lȅta, kad su sȗšne gȍdine, ȍnda se nòsi la lìti ja. [5] [6] Aradac Novi Kneževac Novo Miloševo Deska Ivanda [1]
- Slȁbo nȍsu litȉju. Vršac [1]
- Kad dȏđu Dȏvi i Blági dȃni, pópa iznȍsi litȉju. Izbište [1]
- Šta si doveo celu litiju s tobom? Jasenovo [1]
Deklinacija[uredi]
deklinacija imenice litija
| jednina | množina | |
|---|---|---|
| nominativ | litija | litije |
| genitiv | litije | litija |
| dativ | litiji | litijama |
| akuzativ | litiju | litije |
| vokativ | litijo | litije |
| lokativ | litiji | litijama |
| instrumental | litijom | litijama |
Reference[uredi]
- „litija” u Hrvatskom jezičnom portalu
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
- ↑ Milica Bošković, Ćurčiski zanat u Sremu. — Rad, 6, 1957, 95—120, str. 97.
- ↑ 3,0 3,1 Milivoje Milosavljević, Etnološka građa o Srbima u Ostojićevu. — Rad, 26, 1980, 141—165, str. 156, 160, 161.
- ↑ Žito. 1988, 208 str, str. 126.
- ↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Druga knjiga: Morfologija, sintaksa, zaključci, tekstovi. — SDZb, HVIII, 1997, 586 str, str. 307.
- ↑ Miroslav Nikolić, Neke osobine srpskog govora u Čipu kod Budimpešte. — JF, H£IH, knj. HII, 1993, 137—153, str. 141.