Prijeđi na sadržaj

obligacija

Izvor: Wiktionary

Srpskohrvatski

[uredi]

Izgovor

[uredi]
  • IPA: /obliɡǎːt͡sija/
  • Hifenacija: o‧bli‧ga‧ci‧ja

Imenica

[uredi]

obligácija f (ćirilica облига́ција)


Značenja:

  1. Pismena potvrda, isprava o nekoj primljenoj obavezi (obično o dugu). Jasenovo[1]



Deklinacija

[uredi]

Reference

[uredi]
  1. Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.