obligacija

Izvor: Wiktionary

Srpskohrvatski[uredi]

Izgovor[uredi]

  • IPA: /obliɡǎːt͡sija/
  • Hifenacija: o‧bli‧ga‧ci‧ja

Imenica[uredi]

obligácija f (ćirilica облига́ција)


Značenja:

  1. Pismena potvrda, isprava o nekoj primljenoj obavezi (obično o dugu). Jasenovo[1]



Deklinacija[uredi]

    deklinacija imenice obligacija
jednina množina
nominativ obligacija obligacije
genitiv obligacije obligacija
dativ obligaciji obligacijama
akuzativ obligaciju obligacije
vokativ obligacijo obligacije
lokativ obligaciji obligacijama
instrumental obligacijom obligacijama

Reference[uredi]

  1. ↑ Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
Izvor: https://sh.wiktionary.org/w/index.php?title=obligacija&oldid=1443072