oronuti
Srpskohrvatski
[uredi]Izgovor
[uredi]- IPA: /orǒnuti/
- Hifenacija: o‧ro‧nu‧ti
Glagol
[uredi]orònuti (ćirilica оро̀нути) svrš.
- Ovoj r(ij)eči nedostaje definicija. Pomozite i dodajte definiciju, te potom uklonite šablon
{{nedostaje-definicija}}.
Konjugacija
[uredi] Konjugacija glagola oronuti
| Infinitiv: oronuti | Glagolski prilog sadašnji: - | Glagolski prilog prošli: orònūvši | Glagolska imenica: - | ||||
| Broj | Jednina | Množina | |||||
| Osoba | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
| Glagolski oblici | ja |
ti |
on / ona / ono |
mi |
vi |
oni / one / ona | |
| Prezent |
oronem | oroneš | orone | oronemo | oronete | oronu | |
| Budućnost |
Futur I. |
oronut ću1 oronuću |
oronut ćeš1 oronućeš |
oronut će1 oronuće |
oronut ćemo1 oronućemo |
oronut ćete1 oronućete |
oronut će1 oronuće |
| Futur II. |
budem oronuo2 | budeš oronuo2 | bude oronuo2 | budemo oronuli2 | budete oronuli2 | budu oronuli2 | |
| Prošlost |
Perfekt |
oronuo2 sam | oronuo2 si | oronuo2 je | oronuli2 smo | oronuli2 ste | oronuli2 su |
| Pluskvamperfekt |
bio sam oronuo2 | bio si oronuo2 | bio je oronuo2 | bili smo oronuli2 | bili ste oronuli2 | bili su oronuli2 | |
| Aorist |
oronuh | oronu | oronu | oronusmo | oronuste | oronuše | |
| Kondicional I. |
oronuo2 bih | oronuo2 bi | oronuo2 bi | oronuli2 bismo | oronuli2 biste | oronuli2 bi | |
| Kondicional II. |
bio bih oronuo2 | bio bi oronuo2 | bio bi oronuo2 | bili bismo oronuli2 | bili biste oronuli2 | bili bi oronuli2 | |
| Imperativ |
- | oroni | - | oronimo | oronite | - | |
| Glagolski pridjev radni |
oronuo m. / oronula f. / oronulo n | oronuli m. / oronule f. / oronula n | |||||
| 1 Standardni hrvatski zapis; ostali veži klitiku na infinitivnu osnovu. 2 Za muški rod; u slučaju vršitelja radnje ženskog ili srednjeg roda koristi se ženski odnosno srednji rod glagolskog pridjeva radnog i pomoćnog glagola. | |||||||
Reference
[uredi]- „oronuti” u Hrvatskom jezičnom portalu