pitomina
Srpskohrvatski[uredi]
Izgovor[uredi]
- IPA: /pitomǐna/
- Hifenacija: pi‧to‧mi‧na
Imenica[uredi]
pitomìna f (ćirilica питомѝна)
Kategorije:
past.
Značenja:
Primeri:
- Ima ih, i čobana i vlasnika, koji znaju ime svake travke, a ima ih koji razlikuju samo pitominu, tj. trave koje ovce jedu i trave koje ovce ne jedu. [2] Crvena Crkva [1]
- Vinogradi su imali razne sorte grožđa i delili su se na pitominu i francuz. Pitomina je bila sortno grožđe, i vinsko i stono, a francuz hibridna loza, otporna na filokseru. [3] [1]
Deklinacija[uredi]
deklinacija imenice pitomina
| jednina | množina | |
|---|---|---|
| nominativ | pitomina | pitomine |
| genitiv | pitomine | pitomina |
| dativ | pitomini | pitominama |
| akuzativ | pitominu | pitomine |
| vokativ | pitomino | pitomine |
| lokativ | pitomini | pitominama |
| instrumental | pitominom | pitominama |
Reference[uredi]
- „pitomina” u Hrvatskom jezičnom portalu
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
- ↑ Mirjana Maluckov, O ovčarstvu u jugoistočnom Banatu. — Rad, 35, 1993, 187—198, str. 189.
- ↑ Radivoj Prokopljević, Čudesna moć sremske klepetuše. Ruma (Srpska knjiga), 2002, 150 str, str. 116.