pojac
Srpskohrvatski[uredi]
Izgovor[uredi]
- IPA: /pǒːjat͡s/
- Hifenacija: po‧jac
Imenica[uredi]
pójac m (ćirilica по́јац)
Oblici:
Značenja:
- Osoba koja peva u crkvi. [1]
Primeri:
- Prèmūko je nȁš pójac, pa su zváli Arkȃdija da pòji, jebo je ȏn znȁo zdrȁvo lȇpo. Jaša Tomić [1]
- Tȏ se tȁko pojȉ za célo vréme, pójci, barjȁci, žéne, pȕno svȇta. [2] [3] [4] Izbište Subotica Gospođinci Kać Begeč Novi Sad Novi Kneževac Padej Šurjan Boka Neuzina Jasenovo Lovra Deska Ivanda [1]
Sinonimi:
Deklinacija[uredi]
deklinacija imenice pojac
| jednina | množina | |
|---|---|---|
| nominativ | pojac | pojci |
| genitiv | pojca | pojaca |
| dativ | pojcu | pojcima |
| akuzativ | pojca | pojce |
| vokativ | pojče | pojci |
| lokativ | pojcu | pojcima |
| instrumental | pojcem | pojcima |
Reference[uredi]
- „pojac” u Hrvatskom jezičnom portalu
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
- ↑ Ivan Popović, Govor Gospođinaca u svetlosti bačkih govora kao celine. Beograd (SANU, Posebna izdanja, knjiga SLHHV, Odeljenje literature i jezika, knjiga 21), 1968, 248 str, str. 99.
- ↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Prva knjiga: Uvod i fonetizam. — SDZb, HV, 1994, 419 str, str. 104.
- ↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Druga knjiga: Morfologija, sintaksa, zaključci, tekstovi. — SDZb, HVIII, 1997, 586 str, str. 19.