provlačiti
Srpskohrvatski
[uredi]Izgovor
[uredi]- IPA: /proʋlǎːt͡ʃiti/
- Hifenacija: pro‧vla‧či‧ti
Glagol
[uredi]provláčiti (ćirilica провла́чити) nesvrš.
Značenja:
- (značenje izvedeno preko sinonima) uspinjati se, žarg. kešati se žarg., vijugati se, uzveravati se, ovijati se, verati se, viti se, obavijati se, provlačiti se, vešati se, pentrati se [1]
Sinonimi:
- uspinjati se, žarg. kešati se žarg., vijugati se, uzveravati se, ovijati se, verati se, viti se, obavijati se, provlačiti se, vešati se, pentrati se [1]
Konjugacija
[uredi] Konjugacija glagola provlačiti
| Infinitiv: provlačiti | Glagolski prilog sadašnji: provláčēći | Glagolski prilog prošli: - | Glagolska imenica: provláčēnje | ||||
| Broj | Jednina | Množina | |||||
| Osoba | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
| Glagolski oblici | ja |
ti |
on / ona / ono |
mi |
vi |
oni / one / ona | |
| Prezent |
provlačim | provlačiš | provlači | provlačimo | provlačite | provlače | |
| Budućnost |
Futur I. |
provlačit ću1 provlačiću |
provlačit ćeš1 provlačićeš |
provlačit će1 provlačiće |
provlačit ćemo1 provlačićemo |
provlačit ćete1 provlačićete |
provlačit će1 provlačiće |
| Futur II. |
budem provlačio2 | budeš provlačio2 | bude provlačio2 | budemo provlačili2 | budete provlačili2 | budu provlačili2 | |
| Prošlost |
Perfekt |
provlačio2 sam | provlačio2 si | provlačio2 je | provlačili2 smo | provlačili2 ste | provlačili2 su |
| Pluskvamperfekt |
bio sam provlačio2 | bio si provlačio2 | bio je provlačio2 | bili smo provlačili2 | bili ste provlačili2 | bili su provlačili2 | |
| Imperfekt |
provlačih | provlači | provlači | provlačismo | provlačiste | provlačiše | |
| Kondicional I. |
provlačio2 bih | provlačio2 bi | provlačio2 bi | provlačili2 bismo | provlačili2 biste | provlačili2 bi | |
| Kondicional II. |
bio bih provlačio2 | bio bi provlačio2 | bio bi provlačio2 | bili bismo provlačili2 | bili biste provlačili2 | bili bi provlačili2 | |
| Imperativ |
- | provlači | - | provlačimo | provlačite | - | |
| Glagolski pridjev radni |
provlačio m. / provlačila f. / provlačilo n | provlačili m. / provlačile f. / provlačila n | |||||
| Glagolski pridjev trpni |
provlačen m. / provlačena f. / provlačeno n | provlačeni m. / provlačene f. / provlačena n | |||||
| 1 Standardni hrvatski zapis; ostali veži klitiku na infinitivnu osnovu. 2 Za muški rod; u slučaju vršitelja radnje ženskog ili srednjeg roda koristi se ženski odnosno srednji rod glagolskog pridjeva radnog i pomoćnog glagola. | |||||||
Reference
[uredi]- „provlačiti” u Hrvatskom jezičnom portalu
- ↑ 1,0 1,1 Pavle Ćosić i saradnici, Rečnik sinonima, Beograd 2008, ISBN 978-86-86673-09-1