seljančica
Srpskohrvatski[uredi]
Izgovor[uredi]
- IPA: /sěʎaːnt͡ʃit͡sa/
- Hifenacija: se‧ljan‧či‧ca
Imenica[uredi]
sèljānčica f (ćirilica сѐља̄нчица)
Kategorije:
dem.
Oblici:
Značenja:
Primeri:
Sinonimi:
Deklinacija[uredi]
deklinacija imenice seljančica
| jednina | množina | |
|---|---|---|
| nominativ | seljančica | seljančice |
| genitiv | seljančice | seljančica |
| dativ | seljančici | seljančicama |
| akuzativ | seljančicu | seljančice |
| vokativ | seljančice | seljančice |
| lokativ | seljančici | seljančicama |
| instrumental | seljančicom | seljančicama |
Reference[uredi]
- „seljančica” u Hrvatskom jezičnom portalu
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
- ↑ Aleksandar R. Stefanović, Dečije igre u severnom Banatu. — Rad, 23—24, 1974—1978, 77—109, str. 89.
- ↑ Mile Popov, Svadba u severnom Banatu. — Rad, 18—19, 1969—1970, 29—72, str. 35.
- ↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Druga knjiga: Morfologija, sintaksa, zaključci, tekstovi. — SDZb, HVIII, 1997, 586 str, str. 521.