sljubljivati
Srpskohrvatski
[uredi]Izgovor
[uredi]- IPA: /sʎubʎǐːʋati/
- Hifenacija: slju‧blji‧va‧ti
Glagol
[uredi]sljubljívati (ćirilica сљубљи́вати) nesvrš.
- Ovoj r(ij)eči nedostaje definicija. Pomozite i dodajte definiciju, te potom uklonite šablon
{{nedostaje-definicija}}.
Konjugacija
[uredi] Konjugacija glagola sljubljivati
| Infinitiv: sljubljivati | Glagolski prilog sadašnji: sljùbljujūći | Glagolski prilog prošli: - | Glagolska imenica: sljubljívānje | ||||
| Broj | Jednina | Množina | |||||
| Osoba | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
| Glagolski oblici | ja |
ti |
on / ona / ono |
mi |
vi |
oni / one / ona | |
| Prezent |
sljubljujem | sljubljuješ | sljubljuje | sljubljujemo | sljubljujete | sljubljuju | |
| Budućnost |
Futur I. |
sljubljivat ću1 sljubljivaću |
sljubljivat ćeš1 sljubljivaćeš |
sljubljivat će1 sljubljivaće |
sljubljivat ćemo1 sljubljivaćemo |
sljubljivat ćete1 sljubljivaćete |
sljubljivat će1 sljubljivaće |
| Futur II. |
budem sljubljivao2 | budeš sljubljivao2 | bude sljubljivao2 | budemo sljubljivali2 | budete sljubljivali2 | budu sljubljivali2 | |
| Prošlost |
Perfekt |
sljubljivao2 sam | sljubljivao2 si | sljubljivao2 je | sljubljivali2 smo | sljubljivali2 ste | sljubljivali2 su |
| Pluskvamperfekt |
bio sam sljubljivao2 | bio si sljubljivao2 | bio je sljubljivao2 | bili smo sljubljivali2 | bili ste sljubljivali2 | bili su sljubljivali2 | |
| Imperfekt |
sljubljivah | sljubljivaše | sljubljivaše | sljubljivasmo | sljubljivaste | sljubljivahu | |
| Kondicional I. |
sljubljivao2 bih | sljubljivao2 bi | sljubljivao2 bi | sljubljivali2 bismo | sljubljivali2 biste | sljubljivali2 bi | |
| Kondicional II. |
bio bih sljubljivao2 | bio bi sljubljivao2 | bio bi sljubljivao2 | bili bismo sljubljivali2 | bili biste sljubljivali2 | bili bi sljubljivali2 | |
| Imperativ |
- | sljubljuj | - | sljubljujmo | sljubljujte | - | |
| Glagolski pridjev radni |
sljubljivao m. / sljubljivala f. / sljubljivalo n | sljubljivali m. / sljubljivale f. / sljubljivala n | |||||
| Glagolski pridjev trpni |
sljubljivan m. / sljubljivana f. / sljubljivano n | sljubljivani m. / sljubljivane f. / sljubljivana n | |||||
| 1 Standardni hrvatski zapis; ostali veži klitiku na infinitivnu osnovu. 2 Za muški rod; u slučaju vršitelja radnje ženskog ili srednjeg roda koristi se ženski odnosno srednji rod glagolskog pridjeva radnog i pomoćnog glagola. | |||||||
Reference
[uredi]- „sljubljivati” u Hrvatskom jezičnom portalu