smèjati se
smèjati se
smèjati se (srpskohrvatski, ćir., смѐјати се)[uredi]
Primeri:
- Vȋčemo: „Gȏl!" — i Madžári što sèdu se jȇdu, a mȋ se smèjemo. [1] [2] [3] Zrenjanin Neštin Čerević Veliki Radinci Ledinci Vrdnik Pavlovci Platičevo Kraljevci Buđanovci Čortanovci Inđija Šimanovci Sremski Mihaljevci Karlovčić Deč Dobanovci Jakovo Boljevci Batajnica Čurug Ravno Selo Gospođinci Begeč Srpski Krstur Srpska Crnja Novi Bečej Itebej Kumane Međa Žitište Šurjan Boka Tomaševac Perlez Farkaždin Sakule Ilandža Čenta Baranda Sefkerin Borča Čenej [4]
Reference[uredi]
- ↑ Nevenka Sekulić, Zbirka dijalekatskih tekstova iz Vojvodine. — SDZb, HHVII, 1981, 107—306, str. 159.
- ↑ Berislav M. Nikolić, Sremski govor. — SDZb, HIV, 1964, 201—413, str. 312.
- ↑ Ivan Popović, Govor Gospođinaca u svetlosti bačkih govora kao celine. Beograd (SANU, Posebna izdanja, knjiga SLHHV, Odeljenje literature i jezika, knjiga 21), 1968, 248 str, str. 23.
- ↑ Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.