smrdjeti
Srpskohrvatski
[uredi]Izgovor
[uredi]- IPA: /smřdjeti/
- Hifenacija: smr‧dje‧ti
Glagol
[uredi]smr̀djeti (ćirilica смр̀дјети) nesvrš.
- Ovoj r(ij)eči nedostaje definicija. Pomozite i dodajte definiciju, te potom uklonite šablon
{{nedostaje-definicija}}.
Konjugacija
[uredi] Konjugacija glagola smrdjeti
| Infinitiv: smrdjeti | Glagolski prilog sadašnji: smrdeći | Glagolski prilog prošli: - | Glagolska imenica: -đēnje | ||||
| Broj | Jednina | Množina | |||||
| Osoba | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
| Glagolski oblici | ja |
ti |
on / ona / ono |
mi |
vi |
oni / one / ona | |
| Prezent |
smrdim | smrdiš | smrdi | smrdimo | smrdite | smrde | |
| Budućnost |
Futur I. |
smrdjet ću1 smrdjeću |
smrdjet ćeš1 smrdjećeš |
smrdjet će1 smrdjeće |
smrdjet ćemo1 smrdjećemo |
smrdjet ćete1 smrdjećete |
smrdjet će1 smrdjeće |
| Futur II. |
budem smrdio2 | budeš smrdio2 | bude smrdio2 | budemo smrdjeli2 | budete smrdjeli2 | budu smrdjeli2 | |
| Prošlost |
Perfekt |
smrdio2 sam | smrdio2 si | smrdio2 je | smrdjeli2 smo | smrdjeli2 ste | smrdjeli2 su |
| Pluskvamperfekt |
bio sam smrdio2 | bio si smrdio2 | bio je smrdio2 | bili smo smrdjeli2 | bili ste smrdjeli2 | bili su smrdjeli2 | |
| Imperfekt |
smrđah | smrđaše | smrđaše | smrđasmo | smrđaste | smrđahu | |
| Kondicional I. |
smrdio2 bih | smrdio2 bi | smrdio2 bi | smrdjeli2 bismo | smrdjeli2 biste | smrdjeli2 bi | |
| Kondicional II. |
bio bih smrdio2 | bio bi smrdio2 | bio bi smrdio2 | bili bismo smrdjeli2 | bili biste smrdjeli2 | bili bi smrdjeli2 | |
| Imperativ |
- | smrdi | - | smrdimo | smrdite | - | |
| Glagolski pridjev radni |
smrdio m. / smrdjela f. / smrdjelo n | smrdjeli m. / smrdjele f. / smrdjela n | |||||
| 1 Standardni hrvatski zapis; ostali veži klitiku na infinitivnu osnovu. 2 Za muški rod; u slučaju vršitelja radnje ženskog ili srednjeg roda koristi se ženski odnosno srednji rod glagolskog pridjeva radnog i pomoćnog glagola. | |||||||
Reference
[uredi]- „smrdjeti” u Hrvatskom jezičnom portalu