srubiti
Izgled
Srpskohrvatski
[uredi]Izgovor
[uredi]- IPA: /srǔːbiti/
- Hifenacija: sru‧bi‧ti
Glagol
[uredi]srúbiti (ćirilica сру́бити) svrš.
- Ovoj r(ij)eči nedostaje definicija. Pomozite i dodajte definiciju, te potom uklonite šablon
{{nedostaje-definicija}}
.
Konjugacija
[uredi] Konjugacija glagola srubiti
Infinitiv: srubiti | Glagolski prilog sadašnji: - | Glagolski prilog prošli: srúbīvši | Glagolska imenica: - | ||||
Broj | Jednina | Množina | |||||
Osoba | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
Glagolski oblici | ja |
ti |
on / ona / ono |
mi |
vi |
oni / one / ona | |
Prezent |
srubim | srubiš | srubi | srubimo | srubite | srube | |
Budućnost |
Futur I. |
srubit ću1 srubiću |
srubit ćeš1 srubićeš |
srubit će1 srubiće |
srubit ćemo1 srubićemo |
srubit ćete1 srubićete |
srubit će1 srubiće |
Futur II. |
budem srubio2 | budeš srubio2 | bude srubio2 | budemo srubili2 | budete srubili2 | budu srubili2 | |
Prošlost |
Perfekt |
srubio2 sam | srubio2 si | srubio2 je | srubili2 smo | srubili2 ste | srubili2 su |
Pluskvamperfekt |
bio sam srubio2 | bio si srubio2 | bio je srubio2 | bili smo srubili2 | bili ste srubili2 | bili su srubili2 | |
Aorist |
srubih | srubi | srubi | srubismo | srubiste | srubiše | |
Kondicional I. |
srubio2 bih | srubio2 bi | srubio2 bi | srubili2 bismo | srubili2 biste | srubili2 bi | |
Kondicional II. |
bio bih srubio2 | bio bi srubio2 | bio bi srubio2 | bili bismo srubili2 | bili biste srubili2 | bili bi srubili2 | |
Imperativ |
- | srubi | - | srubimo | srubite | - | |
Glagolski pridjev radni |
srubio m. / srubila f. / srubilo n | srubili m. / srubile f. / srubila n | |||||
Glagolski pridjev trpni |
srubljen m. / srubljena f. / srubljeno n | srubljeni m. / srubljene f. / srubljena n | |||||
1 Standardni hrvatski zapis; ostali veži klitiku na infinitivnu osnovu. 2 Za muški rod; u slučaju vršitelja radnje ženskog ili srednjeg roda koristi se ženski odnosno srednji rod glagolskog pridjeva radnog i pomoćnog glagola. |
Reference
[uredi]- „srubiti” u Hrvatskom jezičnom portalu