strpjeti
Srpskohrvatski[uredi]
Izgovor[uredi]
- IPA: /střːpjeti/
- Hifenacija: str‧pje‧ti
Glagol[uredi]
stŕpjeti (ćirilica стр́пјети) svrš.
- Ovoj r(ij)eči nedostaje definicija. Pomozite i dodajte definiciju, te potom uklonite šablon
{{nedostaje-definicija}}.
Konjugacija[uredi]
Konjugacija glagola strpjeti
| Infinitiv: strpjeti | Glagolski prilog sadašnji: - | Glagolski prilog prošli: -īvši | Glagolska imenica: - | ||||
| Broj | Jednina | Množina | |||||
| Osoba | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
| Glagolski oblici | ja |
ti |
on / ona / ono |
mi |
vi |
oni / one / ona | |
| Prezent |
strpim | strpiš | strpi | strpimo | strpite | strpe | |
| Budućnost |
Futur I. |
strpjet ću1 strpjeću |
strpjet ćeš1 strpjećeš |
strpjet će1 strpjeće |
strpjet ćemo1 strpjećemo |
strpjet ćete1 strpjećete |
strpjet će1 strpjeće |
| Futur II. |
budem strpio2 | budeš strpio2 | bude strpio2 | budemo strpjeli2 | budete strpjeli2 | budu strpjeli2 | |
| Prošlost |
Perfekt |
strpio2 sam | strpio2 si | strpio2 je | strpjeli2 smo | strpjeli2 ste | strpjeli2 su |
| Pluskvamperfekt |
bio sam strpio2 | bio si strpio2 | bio je strpio2 | bili smo strpjeli2 | bili ste strpjeli2 | bili su strpjeli2 | |
| Aorist |
strpjeh | strpje | strpje | strpjesmo | strpjeste | strpješe | |
| Kondicional I. |
strpio2 bih | strpio2 bi | strpio2 bi | strpjeli2 bismo | strpjeli2 biste | strpjeli2 bi | |
| Kondicional II. |
bio bih strpio2 | bio bi strpio2 | bio bi strpio2 | bili bismo strpjeli2 | bili biste strpjeli2 | bili bi strpjeli2 | |
| Imperativ |
- | strpi | - | strpimo | strpite | - | |
| Glagolski pridjev radni |
strpio m. / strpjela f. / strpjelo n | strpjeli m. / strpjele f. / strpjela n | |||||
| 1 Standardni hrvatski zapis; ostali veži klitiku na infinitivnu osnovu. 2 Za muški rod; u slučaju vršitelja radnje ženskog ili srednjeg roda koristi se ženski odnosno srednji rod glagolskog pridjeva radnog i pomoćnog glagola. | |||||||
Reference[uredi]
- „strpjeti” u Hrvatskom jezičnom portalu