svrbjeti
Srpskohrvatski
[uredi]Izgovor
[uredi]- IPA: /sʋřbjeti/
- Hifenacija: svr‧bje‧ti
Glagol
[uredi]svr̀bjeti (ćirilica свр̀бјети) nesvrš.
- Ovoj r(ij)eči nedostaje definicija. Pomozite i dodajte definiciju, te potom uklonite šablon
{{nedostaje-definicija}}.
Konjugacija
[uredi] Konjugacija glagola svrbjeti
| Infinitiv: svrbjeti | Glagolski prilog sadašnji: svr̀bēći | Glagolski prilog prošli: - | Glagolska imenica: svr̀bljēnje | ||||
| Broj | Jednina | Množina | |||||
| Osoba | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
| Glagolski oblici | ja |
ti |
on / ona / ono |
mi |
vi |
oni / one / ona | |
| Prezent |
svrbim | svrbiš | svrbi | svrbimo | svrbite | svrbe | |
| Budućnost |
Futur I. |
svrbjet ću1 svrbjeću |
svrbjet ćeš1 svrbjećeš |
svrbjet će1 svrbjeće |
svrbjet ćemo1 svrbjećemo |
svrbjet ćete1 svrbjećete |
svrbjet će1 svrbjeće |
| Futur II. |
budem svrbio2 | budeš svrbio2 | bude svrbio2 | budemo svrbjeli2 | budete svrbjeli2 | budu svrbjeli2 | |
| Prošlost |
Perfekt |
svrbio2 sam | svrbio2 si | svrbio2 je | svrbjeli2 smo | svrbjeli2 ste | svrbjeli2 su |
| Pluskvamperfekt |
bio sam svrbio2 | bio si svrbio2 | bio je svrbio2 | bili smo svrbjeli2 | bili ste svrbjeli2 | bili su svrbjeli2 | |
| Imperfekt |
svrbljah | svrbljaše | svrbljaše | svrbljasmo | svrbljaste | svrbljahu | |
| Kondicional I. |
svrbio2 bih | svrbio2 bi | svrbio2 bi | svrbjeli2 bismo | svrbjeli2 biste | svrbjeli2 bi | |
| Kondicional II. |
bio bih svrbio2 | bio bi svrbio2 | bio bi svrbio2 | bili bismo svrbjeli2 | bili biste svrbjeli2 | bili bi svrbjeli2 | |
| Imperativ |
- | svrbi | - | svrbimo | svrbite | - | |
| Glagolski pridjev radni |
svrbio m. / svrbjela f. / svrbjelo n | svrbjeli m. / svrbjele f. / svrbjela n | |||||
| 1 Standardni hrvatski zapis; ostali veži klitiku na infinitivnu osnovu. 2 Za muški rod; u slučaju vršitelja radnje ženskog ili srednjeg roda koristi se ženski odnosno srednji rod glagolskog pridjeva radnog i pomoćnog glagola. | |||||||
Reference
[uredi]- „svrbjeti” u Hrvatskom jezičnom portalu