ur
Izgled
Turski
[uredi]Izgovor
[uredi]- IPA: [uɾ]
Etimologija
[uredi]- Od prototurskog *ur ("rast, izrastanje; oteklina, otok").
Imenica
[uredi]ur (akuzativ uru, množina urlar)
Deklinacija
[uredi]Deklinacija: ur
| Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
|---|---|---|
| Nominativ (yalın) | ur | urlar |
| Akuzativ (belirtme) | uru | urları |
| Dativ (yönelme) | ura | urlara |
| Lokativ (bulunma) | urda | urlarda |
| Ablativ (ayrılma) | urdan | urlardan |
| Genitiv* (tamlayan) | urun | urların |
| Instrumental* (vasıta) | urla | urlarla |
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici
S prisvojnim zamjenicama
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici