zanoćati
Srpskohrvatski[uredi]
Izgovor[uredi]
- IPA: /zanǒt͡ɕati/
- Hifenacija: za‧no‧ća‧ti
Glagol[uredi]
zanòćati (ćirilica зано̀ћати) svrš.
- Ovoj r(ij)eči nedostaje definicija. Pomozite i dodajte definiciju, te potom uklonite šablon
{{nedostaje-definicija}}.
Konjugacija[uredi]
Konjugacija glagola zanoćati
| Infinitiv: zanoćati | Glagolski prilog sadašnji: - | Glagolski prilog prošli: zanoćavši | Glagolska imenica: - | ||||
| Broj | Jednina | Množina | |||||
| Osoba | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
| Glagolski oblici | ja |
ti |
on / ona / ono |
mi |
vi |
oni / one / ona | |
| Prezent |
zanoćam | zanoćaš | zanoća | zanoćamo | zanoćate | zanoćaju | |
| Budućnost |
Futur I. |
zanoćat ću1 zanoćaću |
zanoćat ćeš1 zanoćaćeš |
zanoćat će1 zanoćaće |
zanoćat ćemo1 zanoćaćemo |
zanoćat ćete1 zanoćaćete |
zanoćat će1 zanoćaće |
| Futur II. |
budem zanoćao2 | budeš zanoćao2 | bude zanoćao2 | budemo zanoćali2 | budete zanoćali2 | budu zanoćali2 | |
| Prošlost |
Perfekt |
zanoćao2 sam | zanoćao2 si | zanoćao2 je | zanoćali2 smo | zanoćali2 ste | zanoćali2 su |
| Pluskvamperfekt |
bio sam zanoćao2 | bio si zanoćao2 | bio je zanoćao2 | bili smo zanoćali2 | bili ste zanoćali2 | bili su zanoćali2 | |
| Aorist |
zanoćah | zanoća | zanoća | zanoćasmo | zanoćaste | zanoćaše | |
| Kondicional I. |
zanoćao2 bih | zanoćao2 bi | zanoćao2 bi | zanoćali2 bismo | zanoćali2 biste | zanoćali2 bi | |
| Kondicional II. |
bio bih zanoćao2 | bio bi zanoćao2 | bio bi zanoćao2 | bili bismo zanoćali2 | bili biste zanoćali2 | bili bi zanoćali2 | |
| Imperativ |
- | zanoćaj | - | zanoćajmo | zanoćajte | - | |
| Glagolski pridjev radni |
zanoćao m. / zanoćala f. / zanoćalo n | zanoćali m. / zanoćale f. / zanoćala n | |||||
| 1 Standardni hrvatski zapis; ostali veži klitiku na infinitivnu osnovu. 2 Za muški rod; u slučaju vršitelja radnje ženskog ili srednjeg roda koristi se ženski odnosno srednji rod glagolskog pridjeva radnog i pomoćnog glagola. | |||||||
Reference[uredi]
- „zanoćati” u Hrvatskom jezičnom portalu