zbuniti
Srpskohrvatski[uredi]
Izgovor[uredi]
- IPA: /zbǔːniti/
- Hifenacija: zbu‧ni‧ti
Glagol[uredi]
zbúniti (ćirilica збу́нити) svrš.
Značenja:
- dovesti u zabunu [1]
Sinonimi:
Asocijacije:
Konjugacija[uredi]
Konjugacija glagola zbuniti
Infinitiv: zbuniti | Glagolski prilog sadašnji: - | Glagolski prilog prošli: zbúnīvši | Glagolska imenica: - | ||||
Broj | Jednina | Množina | |||||
Osoba | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
Glagolski oblici | ja |
ti |
on / ona / ono |
mi |
vi |
oni / one / ona | |
Prezent |
zbunim | zbuniš | zbuni | zbunimo | zbunite | zbune | |
Budućnost |
Futur I. |
zbunit ću1 zbuniću |
zbunit ćeš1 zbunićeš |
zbunit će1 zbuniće |
zbunit ćemo1 zbunićemo |
zbunit ćete1 zbunićete |
zbunit će1 zbuniće |
Futur II. |
budem zbunio2 | budeš zbunio2 | bude zbunio2 | budemo zbunili2 | budete zbunili2 | budu zbunili2 | |
Prošlost |
Perfekt |
zbunio2 sam | zbunio2 si | zbunio2 je | zbunili2 smo | zbunili2 ste | zbunili2 su |
Pluskvamperfekt |
bio sam zbunio2 | bio si zbunio2 | bio je zbunio2 | bili smo zbunili2 | bili ste zbunili2 | bili su zbunili2 | |
Aorist |
zbunih | zbuni | zbuni | zbunismo | zbuniste | zbuniše | |
Kondicional I. |
zbunio2 bih | zbunio2 bi | zbunio2 bi | zbunili2 bismo | zbunili2 biste | zbunili2 bi | |
Kondicional II. |
bio bih zbunio2 | bio bi zbunio2 | bio bi zbunio2 | bili bismo zbunili2 | bili biste zbunili2 | bili bi zbunili2 | |
Imperativ |
- | zbuni | - | zbunimo | zbunite | - | |
Glagolski pridjev radni |
zbunio m. / zbunila f. / zbunilo n | zbunili m. / zbunile f. / zbunila n | |||||
Glagolski pridjev trpni |
zbunjen m. / zbunjena f. / zbunjeno n | zbunjeni m. / zbunjene f. / zbunjena n | |||||
1 Standardni hrvatski zapis; ostali veži klitiku na infinitivnu osnovu. 2 Za muški rod; u slučaju vršitelja radnje ženskog ili srednjeg roda koristi se ženski odnosno srednji rod glagolskog pridjeva radnog i pomoćnog glagola. |
Reference[uredi]
- „zbuniti” u Hrvatskom jezičnom portalu
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Pavle Ćosić i saradnici, Rečnik sinonima, Beograd 2008, ISBN 978-86-86673-09-1