srušiti
Srpskohrvatski
[uredi]Izgovor
[uredi]- IPA: /srûʃiti/
- Hifenacija: sru‧ši‧ti
Glagol
[uredi]srȕšiti (ćirilica сру̏шити) svrš.
Značenja:
- lupnuti o zemlju [1]
Sinonimi:
- bupiti, strovaliti se, stropoštati se, survati se, obrušiti se, fam. okinuti fam., zveknuti fam., zviznuti fam., ljuljnuti fam., prostreti se fam., izvaliti se fam., pružiti se fam., složiti se fam., poljubiti zemlju fam., ljusnuti fam., ljosnuti fam., skljokati se fam., leći fam., reg. porinuti fam. reg., žarg. roknuti fam. žarg., betonirati se fam. žarg., sručiti se, strmoglaviti se, padnuti, srušiti se, bupnuti, svaliti se, posrnuti, tresnuti [1]
Konjugacija
[uredi] Konjugacija glagola srušiti
| Infinitiv: srušiti | Glagolski prilog sadašnji: - | Glagolski prilog prošli: srȕšīvši | Glagolska imenica: - | ||||
| Broj | Jednina | Množina | |||||
| Osoba | 1. | 2. | 3. | 1. | 2. | 3. | |
| Glagolski oblici | ja |
ti |
on / ona / ono |
mi |
vi |
oni / one / ona | |
| Prezent |
srušim | srušiš | sruši | srušimo | srušite | sruše | |
| Budućnost |
Futur I. |
srušit ću1 srušiću |
srušit ćeš1 srušićeš |
srušit će1 srušiće |
srušit ćemo1 srušićemo |
srušit ćete1 srušićete |
srušit će1 srušiće |
| Futur II. |
budem srušio2 | budeš srušio2 | bude srušio2 | budemo srušili2 | budete srušili2 | budu srušili2 | |
| Prošlost |
Perfekt |
srušio2 sam | srušio2 si | srušio2 je | srušili2 smo | srušili2 ste | srušili2 su |
| Pluskvamperfekt |
bio sam srušio2 | bio si srušio2 | bio je srušio2 | bili smo srušili2 | bili ste srušili2 | bili su srušili2 | |
| Aorist |
sruših | sruši | sruši | srušismo | srušiste | srušiše | |
| Kondicional I. |
srušio2 bih | srušio2 bi | srušio2 bi | srušili2 bismo | srušili2 biste | srušili2 bi | |
| Kondicional II. |
bio bih srušio2 | bio bi srušio2 | bio bi srušio2 | bili bismo srušili2 | bili biste srušili2 | bili bi srušili2 | |
| Imperativ |
- | sruši | - | srušimo | srušite | - | |
| Glagolski pridjev radni |
srušio m. / srušila f. / srušilo n | srušili m. / srušile f. / srušila n | |||||
| Glagolski pridjev trpni |
srušen m. / srušena f. / srušeno n | srušeni m. / srušene f. / srušena n | |||||
| 1 Standardni hrvatski zapis; ostali veži klitiku na infinitivnu osnovu. 2 Za muški rod; u slučaju vršitelja radnje ženskog ili srednjeg roda koristi se ženski odnosno srednji rod glagolskog pridjeva radnog i pomoćnog glagola. | |||||||
Reference
[uredi]- „srušiti” u Hrvatskom jezičnom portalu
- ↑ 1,0 1,1 Pavle Ćosić i saradnici, Rečnik sinonima, Beograd 2008, ISBN 978-86-86673-09-1